Dominikana

Dominikana to państwo na Morzu Karaibskim w Ameryce Środkowej. Liczy sobie 10 milionów mieszkańców zamieszkujących obszar 48 tysięcy kilometrów kwadratowych. Jest to drugie co do wielkości pod względem powierzchni państwem na Karaibach (po Kubie), a trzeci pod względem liczby ludności (po Kubie i Haiti). Leży na wyspie Hispaniola, którą dzieli z Haiti – zajmuje obszar ok. 2/3 wyspy, ale jest mniej zaludniona od zachodniego sąsiada ze względu na mniejszą gęstość.

Dominikana leży w strefie klimatów równikowych, co gwarantuje bardzo wysokie średnie temperatury powietrza w całym roku i stosunkowo niewielkie ich amplitudy. Najniższa średnia temperatura odnotowana jest w marcu i wynosi 21 stopni, a najwyższa w maju – 29 i w październiku – aż 30. Co ciekawe więc, najlepsza pogoda na Dominikanie jest w okresie, w którym w Europie panuje wiosna i jesień – jest to więc dobre miejsce na wakacje, kiedy w naszym klimacie nie ma jeszcze odpowiedniej pogody na opalanie się. Kraj jest górzysty – rozciąga się na nim pasmo Kordylierów Środkowych z najwyższym szczytem Karaibów, Pico Duarte o wysokości aż 3098 m.n.p.m. Zdobycie góry jest bardzo trudne ze względu na potężne względne różnice wysokości – zauważmy, że kraj jest stosunkowo niewielki, a jest to wyspa, czyli najniższe jego partie równają się poziomowi morza. Oprócz najwyższego szczytu, znajduje się tam jeszcze wiele wzniesień ponad 2000 m.n.p.m. w Kordylierach Środkowych i Północnych. Istnieje również dominikańska Kordyliera Wschodnia, która jednak jest zdecydowanie najniższa i sięga maksymalnie 762 m.n.p.m. Warto jednak o tym wspomnieć, ponieważ w ten sposób Dominikana jest doskonałym celem dla górołazów, którym nie wystarczą już typowe i szeroko poznane pasma górskie i chcą pobawić się w zdobywanie czegoś naprawdę unikalnego. Resztą kraju stanowią doliny rzeczne, niziny, a nawet jedna depresja. Wyspa jest więc mała, ale bardzo zróżnicowana.

Urozmaicona rzeźba terenu powoduje również, że Dominikana charakteryzuje się zróżnicowaną szatą roślinną. W zależności od wysokości nad poziomem morza typowe są inne gatunki roślin. Na niskich wysokościach typowe są lasy równikowe, natomiast na wyższych występują nawet sawanny. Wyspę zamieszkują także rozmaite zwierzęta właściwe dla strefy klimatów równikowych. Nie ma tutaj naturalnie występujących dużych ssaków, głównie niewielkie gryzonie i nietoperze. Najbardziej bogaty na Dominikanie jest jednak świat różnokolorowych, egzotycznych ptaków. Na wyspie znajduje się aż dziewięć parków narodowych, w których chroniona jest niesamowita przyroda wyspy. Rezerwaty przyrody stanowią aż 20% ogólnej powierzchni kraju – jest to więc takie miejsce, do którego zawsze będzie można się udać i ujrzeć przyrodę nietkniętą przez człowieczą rękę.

Na Dominikanie ludność posługuje się powszechnie językiem hiszpańskim, ponieważ przez wiele wieków była to kolonia hiszpańska – Hispaniola odkryta została zresztą w 1492 roku przez Krzysztofa Kolumba. W 1697 roku założono tam kolonię, która dopiero w 1821 roku ogłosiła niepodległość. Rok później państwo trafiło pod okupację pobliskiego Haiti, z której wyzwoliło się w 1844. Co ciekawe, zachodni sąsiad cały czas dawał się we znaki i rząd Dominikany podjął decyzję o poddaniu się z powrotem po kuratelę Hiszpanii. Tak też się stało w 1861 roku, aczkolwiek już w latach 1863-1865 wyspą wstrząsnęła kolejna wojna o niepodległość i Dominikana po raz kolejny stała się suwerenna. Droga do niezawisłości tego kraju była, jak widać, wyjątkowo skomplikowana. Dzisiaj kraj jest demokratyczny, a większość mieszkańców zamieszkuje w stolicy i jednocześnie jednym z większych miast Karaibów, Santo Domingo o liczbie mieszkańców wynoszącej 2,7 milionów. Zdecydowana większość mieszkańców, ponieważ aż 73% to ludność pochodzenia mieszanego – białych zostało 16%, natomiast ludność czarna, potomkowie byłych niewolników – 11%. 70% mieszkańców Dominikany to katolicy, natomiast kolejne 20% to ludność wyznania protestanckiego. Kolejne 10% stanowią osoby, które nie utożsamiają się z żadnych z wyznań.

Jeżeli chodzi o kraje takie jak Dominikana – wycieczki zazwyczaj zabierane są w takie miejsca, aby pokazać turystom charakterystyczne dla Karaibów dzielnice kolonialne z bardzo ciekawą zabudową. Jest to specyficzne połączenie budownictwa i stylów architektonicznych państw zachodnich z pewnymi akcentami fantazyjnych ludów kreolskich. Takowa dzielnica występuje również w dominikańskiej stolicy, Santo Domingo i została nawet w 1990 roku wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W programie wycieczek często znajduje się chociażby Casa de Tostada, czyli pierwsza katedra w Nowym Świecie – mało kto bowiem zdaje sobie sprawę, że Santo Domingo to w ogóle pierwsze osiedle założone przez Hiszpanów w Ameryce, po odkryciu jej przez Krzysztofa Kolumba. Znany jest również Faro de Colon, obelisk upamiętniają owego odkrywcę, w którym znajduje się także jego grobowiec. W Santo Domingo warto się również przespacerować promenadą Malecron nad Morzem Karaibskim.

Wycieczki zabierane są także bardzo często do Parku Narodowego Del Este, w której znajdują się najpiękniejsze plaże nad Morzem Karaibskim. Turyści udają się tam licznie skuszeni rajskimi widokami. Dużą atrakcją jest również Altos de Chavon, czyli miejscowość w całości wykonaną z koralowca. Jest to rekonstrukcja z XVI wieku stylizowana na włoską wioskę. Znajduje się tam wiele uroczych brukowanych uliczek, restauracji, galerii, sklepików, kościółek, a także amfiteatr na 3000 osób. Warto udać się również do Parku Narodowego Los Haititses, w którym można popłynąć w rejs katamaranem pośród robiących niesamowite wrażenie kanałów wśród lasów mangrowych.

Turyści bardzo często oprócz zwiedzania w Dominikanie wybierają parę dni spędzonych w jednym z rajskich hoteli w różnych częściach kraju. Ośrodki wyposażone są we wszystkie udogodnienia, do których przyzwyczajeni są europejski i amerykańscy turyści. Od północy wyspa oblewana jest wodami Oceanu Atlantyckiego, natomiast od południa Morza Karaibskiego.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here